فهرست مطالب

Researcher Bulletin of Medical Sciences
Volume:14 Issue: 6, 2010

  • تاریخ انتشار: 1388/11/15
  • تعداد عناوین: 8
|
  • محسن واحدی، حمید علوی مجد، یدالله محرابی، بهار نقوی صفحه 288
    سابقه و هدف
    فناوری ریزآرایه برای بررسی همزمان بیان هزاران ژن در بازه وسیعی از ژنومیک، نظیر شناسایی ژنها، اکتشاف داروها و تشخیص های کلینیکی مورد استفاده قرار گرفته است. آزمایشهایی که بر اساس فناوری ریزآرایه انجام می شوند حجم بسیار زیادی از داده ها را فراهم می کنند که در مطالعات بیولوژیک بی نظیر بوده است. نرمال سازی، خوشه بندی، طبقه بندی و... از جمله روش های مورد استفاده در تحلیل آماری این نوع داده هاست. هدف این مقاله بررسی نحوه به کارگیری روش خوشه بندی فازی در داده های ریزآرایه DNA است.
    مواد و روش ها
    تحقیق به روش توصیفی انجام شده و داده های بیان ژنی سرطان خون گلوب و همکاران (1999) که بر اساس روش آرایه الیگونوکلئوتید تولید شده و از طریق اینترنت در اختیار عموم قرار دارد، با استفاده از روش آماری خوشه بندی فازی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. خوشه بندی داده های ریزآرایه به صورت خیلی محدود و گرایش بیشتر به سمت خوشه بندی کلاسیک در ایران صورت پذیرفته است و این مقاله شروعی در خوشه بندی فازی داده های ریزآرایه به شمار می آید. مجموعه داده ها شامل 20 بیمار مبتلا به سرطان خون لنفوئیدی حاد (ALL) و 14 بیمار مبتلا به سرطان خون میلوئیدی حاد(AML) است. کارایی روش خوشه بندی فازی با توجه به گروه بندی واقعی نمونه ها (ALL و AML) مورد ارزیابی قرار گرفت. نرم افزار R برای تحلیل داده ها استفاده شد.
    یافته ها
    ویژگی روش خوشه بندی فازی در تشخیص افراد AML، 90% و حساسیت آن 93% و صحت آن 91% به دست آمد که نشان دهنده عملکرد خوب این روش است. نمونه سی و یکم که بر اساس یافته های بالینی در گروه AML قرار دارد در گروه ALL قرار گرفت، همچنین نمونه های دوم و هفدهم که بر اساس یافته های بالینی در گروه ALL قرار دارد طبق نتایج در گروه AML قرار گرفتند که از نظر بالینی می توانند قابل توجه باشند.
    نتیجه گیری
    خوشه بندی فازی اطلاعات نسبتا قابل قبولی درباره ساختار داده ها فراهم می کند که با توجه به انطباق نتایج این روش با گروه بندی واقعی داده ها، از این روش آماری می توان در مواردی که اطلاع دقیقی درباره گروه بندی واقعی داده ها در دست نیست، استفاده کرد. به علاوه با بررسی نتایج خوشه بندی ممکن است زیرگروه هایی از نمونه ها را به نحوی متمایز کرد که برای انطباق آن با یافته های بالینی، پژوهشهای آزمایشگاهی یا بالینی جدیدی لازم باشد.
    کلیدواژگان: ریزآرایه DNA، بیان ژن، خوشه بندی کلاسیک، خوشه بندی فازی، سرطان خون
  • هدایت الله الیاسی، علی دباغ*، محسن قلمزن صفحه 295
    سابقه و هدف

    لرز یکی از عوارض ناخواسته پس از بیهوشی است که می تواند مصرف اکسیژن را بالا برد و به تبع آن، عوارضی ایجاد کند. این مساله، در افرادی که سابقه بیماری های زمینه ای مثل بیماری های قلبی و تنفسی دارند، بیشتر حایز اهمیت است. استفاده از گازهای جدید بیهوش کننده، با توجه به خواص مفید بیشتر و عوارض کمتر رو به گسترش است. انجام مطالعه روی عوارض این گازها، ما را در استفاده بهتر از آنها کمک می کند. این مطالعه با هدف مقایسه اثر ایزوفلوران و سووفلوران بر لرز پس از بیهوشی انجام شد.

    مواد و روش ها

    در یک کارآزمایی بالینی دو سو بی خبر تصادفی شده، 100 بیمار 18 تا 65 سال پس از رعایت معیارهای ورود و خروج، در دو گروه (هر گروه 50 نفر) تقسیم شدند و تحت جراحی الکتیو ارتوپدی اندام تحتانی قرار گرفتند. وقوع لرز پس از عمل و شدت آن بررسی گردید و از صفر تا سه درجه بندی شد. یافته ها با آزمونهای تی و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. مقدار p کمتر از 05/0 معنی دار تلقی شد.

    یافته ها

    دو گروه از نظر سن، جنس و مدت بیهوشی اختلاف معنی داری نداشتند. فراوانی لرز و شدت آن، پس از بیهوشی با این دو گاز اختلاف معنی داری نداشت.

    نتیجه گیری

    در بیماران بزرگسال تحت اعمال جراحی الکتیو ارتوپدی در اندام تحتانی، دو گاز ایزوفلوران و سووفلوران، از نظر شیوع لرز پس از عمل تفاوتی با هم ندارند

    کلیدواژگان: ایزوفلوران، سووفلوران، لرز پس از عمل
  • اکبر کشاورز ریاضی، احسان ناظم الحسینی مجرد، علی حقیقی، نیلوفر تقی پور، نوید صاحب اختیاری، زهرا نوچی، بهرام کاظمی صفحه 299
    سابقه و هدف
    کریپتوسپوریدیوم تک یاخته ای با انتشار جهانی و به عنوان یکی از عوامل مهم اسهال در کودکان و افراد دارای نقص سیستم ایمنی شناخته شده است. عمده تحقیقات انجام گرفته در خصوص این انگل در ایران به بررسی شیوع آن در جوامع مختلف پرداخته است. هدف از این مطالعه تعیین تنوع ژنتیکی کریپتوسپوریدیوم در کودکان مبتلا به اسهال بر اساس آنالیز ژنهای پلی مورف COWP، SSU-rRNA و TRAP-C2 با استفاده از تکنیکPCR- RFLP می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مقطعی، طی دو سال (آذر ماه 1384 تا فروردین ماه 1387)، نمونه های مدفوع از 1263 کودک مبتلا به اسهال که به بیمارستانهای کودکان استانهای تهران و قزوین مراجعه کردند، جمع آوری شد. با مشاهده لام مستقیم، فرمل اتر و رنگ آمیزی اسیدفاست اصلاح شده، بررسی لازم جهت شناسایی عوامل انگلی صورت گرفت. در نهایت بر روی DNA استخراج شده از ایزوله ها، PCR-RFLP انجام شد.
    یافته ها
    از مجموع 1263 نمونه مدفوع، 31 ایزوله با استفاده از روش های مستقیم و رنگ آمیزی های تخصصی کریپتوسپوریدیوم تشخیص داده شدند، که از بین آنها پس از بررسی های مولکولی 25 ایزوله کریپتوسپوریدیوم پارووم، 5 ایزوله کریپتوسپوریدیوم هومینیس و یک ایزوله هردو ژنوتیپ را نشان داد که نتایج در هر سه ژن یکسان بوده است.
    نتیجه گیری
    هر دو ژنوتیپ انسانی و گاوی در کودکان مبتلا به اسهال دیده می شود ولی با توجه به این که گونه غالب، کریپتوسپوریدیوم پارووم می باشد، انتقال زئونوز شایعتر از انتقال انسانی بوده و تماس با دام بخصوص گوساله به عنوان مهمترین منبع آلودگی انسانی به شمار می رود.
    کلیدواژگان: تنوع ژنتیکی، کریپتوسپوریدیوم، کودکان مبتلا به اسهال
  • محمد برزگر، محمدحسن کارگرماهر، داود پورحسین، محمدرضا بنیادی صفحه 307
    سابقه و هدف
    مطالعات اخیر ارتباط بین سندرم گیلن باره و عفونت کمپیلوباکتر ژژونی را تایید کرده اند. با این وجود، خصوصیات سندرم گیلن باره کودکان متعاقب عفونت با این ارگانیسم در ایران کمتر بررسی شده است. هدف از این مطالعه، تعیین میزان شیوع عفونت کمپیلوباکتر ژژونی در کودکان مبتلا به سندرم گیلن باره و خصوصیات بالینی و آزمایشگاهی این بیماران بود.
    مواد و روش ها
    در مطالعه ای توصیفی- مقطعی از مرداد 1385 تا مرداد 1387، چهل وهفت بیمار با تشخیص سندرم گیلن باره در بیمارستان کودکان تبریز بستری و وارد مطالعه شدند. در این بیماران، بررسی سرولوژیک به روش الایزا برای تشخیص سابقه عفونت اخیر با کمپیلوباکتر ژژونی انجام شد.
    یافته ها
    شواهد عفونت اخیر با کمپیلوباکتر ژژونی در 19 بیمار (4/40%) وجود داشت. میانگین مدت بهبودی (توانایی راه رفتن مستقل) در بیماران با سابقه عفونت کمپیلوباکتر ژژونی طولانی تر از بیماران بدون سابقه عفونت بود (01/0>p). با این حال، 95% بیماران در پایان یک سال از شروع بیماری بدون کمک راه می رفتند. الگوی آکسونال در گروه سرولوژی مثبت شایعتر بود (05/0p<).
    نتیجه گیری
    کمپیلوباکتر ژژونی یک عامل عفونی شایع، قبل از شروع علایم عصبی سندرم گیلن باره کودکان در ایران می باشد.
    کلیدواژگان: سندرم گیلن باره کودکان، کمپیلوباکتر ژژونی، خصوصیات بالینی، خصوصیات آزمایشگاهی
  • اسماعیل حاجی نصرالله، علی خوشکار، سید امیر موسویان، نورالله صالحی، حسن پیوندی، محسن آرایشخواه صفحه 313
    سابقه و هدف
    میاستنی گراویس بیماری خودایمنی می باشد که با تولید آنتی بادی ضد رسپتور استیل کولین در غشای پس سیناپسی شناخته می شود. جراحی در این بیماران به منظور خارج کردن کامل بافت تیموس و کنترل بیماری انجام می گردد، اما نتایج طولانی مدت جراحی به درستی شناخته نشده است و مورد بحث است. این مطالعه به بررسی نتایج تیمکتومی در درمان، میزان بهبودی و کنترل علایم بیماران مبتلا به میاتنی گراویس، مراجعه کننده به بیمارستان لقمان حکیم طی سالهای 1372 لغایت 1386 می پردازد.
    مواد و روش ها
    مطالعه به روش توصیفی در کلیه مبتلایان به میاستنی گراویس جنرالیزه که مورد تیمکتومی ترانس استرنال قرارگرفته بودند، انجام شد. کلیه بیماران میاستنی گراویس که طی سالهای ذکر شده، جراحی شده بودند، فراخوان شدند و تاثیر جراحی با شاخصهای میزان داروی مصرفی، علایم، سن، جنس، پاتولوژی تیموس و. . بررسی شد و با آمار توصیفی ارایه گردید. وضعیت بیماران پس از جراحی تا حداکثر 15 سال (میانگین 9 سال) پیگیری شد.
    یافته ها
    طی مدت مورد بررسی، 63 بیمار تحت جراحی تیمکتومی قرار گرفتند که 48 نفر (2/76%) مراجعه و پیگیری شدند. بهبود کلی در مدت پیگیری پس از جراحی تیمکتومی، در 77% بیماران مشاهده شد که 2/31% بیماران در این مدت به طور کامل بهبود یافته و 8/45% نیاز به داروی کمتری پیدا کردند، در 7/18% تغییری دیده نشد و در 2/4% موارد، بیماری سیر پیشرونده ای پیدا کرد. بیشترین بهبودی در دو سال اول پس از تیمکتومی دیده شد.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد تیمکتومی یک درمان مناسب در بیماران مبتلا به میاستنی گراویس جنرالیزه می باشد. نتایج طولانی مدت تیمکتومی در بیماران این مطالعه، قابل قبول بوده است ولی بررسی بیشتر در جامعه آماری بزرگتر و مطالعات تجربی توصیه می شود.
    کلیدواژگان: میاستنی گراویس، تیمکتومی، غده تیموس
  • سیدمهدی موسوی زاده، فیض الله نیازی شهرکی، عبدالجلیل کلانترهرمزی، علیرضا فدایی نایینی، مهدی نصری لاری صفحه 318
    سابقه و هدف
    با توجه به این که امروزه جراحی های زیبایی یکی از شایعترین اعمال جراحی در سطح جهان می باشند و ایران از نظر نسبت تعداد عمل زیبایی به جمعیت، در رتبه های اول قرار دارد، این تحقیق به منظور بررسی انگیزه های داوطلبین جراحی زیبایی و شناخت منابع کسب اطلاعات آنها، در مرکز آموزشی درمانی پانزده خرداد طی سالهای 85-1384 انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    تحقیق به روش مقطعی انجام گرفت. کلیه بیمارانی که برای انجام اعمال جراحی زیبایی در این مقطع زمانی به بیمارستان 15 خرداد مراجعه کرده بودند، بررسی شدند و اطلاعات مورد نیاز در فرمهای اطلاعاتی مخصوص ثبت گردید. یافته ها و اطلاعات موجود مورد قضاوت آماری قرار گرفت و نتایج به وسیله آماره های توصیفی و تحلیلی ارایه شدند.
    یافته ها
    در این پژوهش 75 بیمار بررسی شدند. سن آنها 13±33 سال (حداقل 17 و حداکثر 63) بود. راینوپلاستی (%52) و ابدومینوپلاستی (8%) بیشترین و کمترین اعمال جراحی انجام شده بودند. اصلی ترین منبع ایجاد انگیزه، دوستان، خویشاوندان و همکلاسی ها بودند (40%) و کم اهمیت ترین منبع، مجلات و ژورنالها بودند (4%). 7/10% از بیماران عضو هدف خود را خوب و بدون مشکل می دانستند، اما هدف آنها از جراحی بهتر شدن ظاهر یا عملکرد آن بود. منابع ایجاد انگیزه با نوع عمل جراحی و سطح تحصیلات وابستگی نداشت اما با شغل بیماران، وضعیت تاهل و نظر بیمار در مورد عضو هدف وابسته بود.
    نتیجه گیری
    کسانی که اطلاعات خود را در مورد جراحی زیبایی از طریق وسایل ارتباط جمعی کسب می کنند، دید بهتری نسبت به این رشته داشته و اعمال فوق نزد آنان مقبولیت بیشتری دارد. همچنین محرکهای ایجاد انگیزه برای اعمال جراحی زیبایی در این مطالعه با جوامع دیگر متفاوت بود.
    کلیدواژگان: جراحی زیبایی، جراحی پلاستیک، گرایش، انگیزه
  • محسن شمسی، اکرم بیاتی، ابوالفضل محمدبیگی، رضا تاجیک صفحه 324
    سابقه و هدف
    خود درمانی، یکی از مسایل مهم بهداشتی- اجتماعی است که می تواند معضلات بسیاری را برای فرد و جامعه ایجاد نماید. خوددرمانی به ویژه در زنان در دورانهای حساسی همچون بارداری و شیردهی از اهمیت مضاعفی برخوردار می باشد؛ زیرا تولد نوزاد ناهنجار، می تواند مشکلات خانوادگی و اجتماعی زیادی را ایجاد کند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر برنامه آموزش بهداشت بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی بر رفتارهای پیشگیری کننده از مصرف خودسرانه داروها در مادران باردار شهر اراک صورت گرفت.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر از نوع مداخله ای می باشد که در آن 200 نفر از مادران باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهر اراک شرکت داشته اند (نمونه ها به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد، هر کدام 100 نفر، تقسیم شدند). نمونه گیری به صورت خوشه ایو بر اساس مناطق پستی شهر اراک صورت گرفت. روش گردآوری اطلاعات، پرسشنامه تنظیم شده بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی (حساسیت، شدت، منافع و موانع درک شده، راهنمای عمل) و چک لیست عملکرد مادران در خصوص مصرف خودسرانه داروها بود. قبل از انجام مداخله آموزشی، پرسشنامه و چک لیست برای هر دو گروه تکمیل شد و سپس مداخله آموزشی برای گروه تجربی در طی یک ماه و در قالب 4 جلسه آموزشی 50 دقیقه ای انجام گردید. همچنین 1 و 2 ماه بعد از انجام مداخله آموزشی، 2 جلسه پیگیری برگزار شد؛ سپس 3 ماه پس از مداخله آموزشی، در هر دو گروه، اطلاعات مجددا گردآوری و تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    میانگین سنی گروه تجربی و شاهد به ترتیب 7/4±2/29 و 8/3±1/27 سال و میانگین مدت زمان بارداری 6/4±2/7 هفته بود. قبل از مداخله آموزشی میزان آگاهی، حساسیت درک شده و عملکرد در زمینه خوددرمانی کمتر از حد متوسط و میزان شدت، منافع و موانع درک شده در زمینه مصرف خودسرانه داروها بیشتر از حد متوسط بود ولی پس از مداخله آموزشی بین دو گروه در همه متغیرهای ذکر شده اختلاف معنی داری ایجاد شد و عملکرد مادران نیز در زمینه خوددرمانی کاهش پیدا کرد.
    نتیجه گیری
    هر چه آگاهی، حساسیت، شدت و منافع درک شده بالاتر و موانع درک شده مادران باردار جهت مصرف خودسرانه داروها پایینتر باشد، عملکرد در زمینه خوددرمانی کمتر شده است. یافته های این بررسی تاثیر و کارایی مدل اعتقاد بهداشتی (در مقایسه با روش های سنتی آموزش در درمانگاه های گروه شاهد) را در کاهش مصرف خودسرانه داروها در مادران باردار نشان می دهد؛ لذا پیشنهاد می گردد آموزش بر اساس این مدل در جهت کاهش سوء مصرف خودسرانه داروها در سایر مراکز بهداشتی نیز انجام گیرد.
    کلیدواژگان: مدل اعتقاد بهداشتی، خوددرمانی، مادران
  • مرتضی صافی، مهری محمدپورشاطری، مونا مجتهد زاده، سلمان اتوکش، حسین وکیلی صفحه 332
    سابقه و هدف
    رواسکولاریزاسیون سریع، هدف اصلی درمان بیماران با انفارکتوس حاد میوکارد (MI) است که طی چندین سال گذشته با روش P-PCI (Primary- Percutaneous Coronary Intervention) انجام می گیرد. با توجه به این که ترومبولیتیک تراپی در بسیاری از مراکز کشور به دلیل عدم امکان آنژیوپلاستی انجام می گیرد، هدف از این مطالعه بررسی نتایج این دو روش، در مراکز دانشگاهی کشور است.
    مواد و روش ها
    تحقیق به روش همگروهی انجام گرفت. تشخیص بیماری با روش استاندارد انجام شد و ترومبولیتیک تراپی (TT) و P-PCI طبق روش های استاندارد انجام شد. بیماران دو گروه همسان سازی شدند و بعد از درمان، در مدت بستری پیگیری شدند و تاثیر روش های درمانی با بررسی میزان Ejection Fraction (EF) و ST رزولوشن بیش از 50% و میزان عوارض در دو گروه مقایسه گردید. محل انفارکتوس میوکارد با نتیجه درمان در دو گروه، مقایسه شد.
    یافته ها
    تحقیق در 287 بیمار شامل 144 بیمار در گروه TT و 143 نفر در گروه P-PCI انجام شد. میزان EF در گروه TT 9/11±8/43 و در گروه P-PCI 8/9±1/42 (2/0p<) و ST رزولوشن بیش از 50% در گروه TT برابر7/66% و در گروه P-PCI برابر 6/88% بود (02/0p<). میزان عوارض در دو گروه مشابه بود. نتایج بر اساس محل MI نیز مشابه بود.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد که P-PCI مؤثرتر از TT در درمان بیماران مبتلا به ST Elevation Myocardial Infarction (STEMI) باشد و بنابراین بررسی یک تحقیق کارآزمایی بالینی توصیه می شود.
    کلیدواژگان: STEMI، ترومبولیتیک تراپی، P، PCI، Ejection Fraction، ST رزولوشن
|
  • Vahedi M., Alavi Majd H., Mehrabi Y., Naghavi B Page 288
    Background and Aim
    Microarray techniques are successfully used to investigate thousands of gene expression profiling in a variety of genomic analyses such as gene identification, drug discovery and clinical diagnosis, providing a large amount of genomic data for the overall research community. Statistical analysis of such databases included normalization, clustering, classification, etc. The present study surveyed the application of fuzzy clustering technique in DNA microarray analysis.
    Materials and Methods
    Golub, et al collected data bases of leukemia based on the method of oligonucleotide in 1999. The data are on the internet for free. In this paper we did analysis on this data set and gene expression data were clustered by fuzzy clustering. Data set included 20 Acute Lymphoblastic Leukemia (ALL) patients and 14 Acute Myeloid Leukemia (AML) patients. Efficiency of clustering was compared with regard to real grouping (ALL & AML). We used R software for data analysis
    Results
    Specificity and sensitivity of fuzzy clustering in diagnosing of ALL patients are 90% and 93%, respectively. These results show a good accomplishment of both clustering methods. It is considerable that, due to clustering methods results, one of the samples was placed in ALL group, which had been in AML group in clinical test.
    Conclusion
    With regard to concordance of the results with real grouping of data, it could be said that we can use these methods in cases where we dont have accurate information of real data grouping. Moreover, results of clustering might distinguish subgroups of data in such a way
  • Elyasi H., Dabbagh A., Ghalamzan M Page 295
    Background and Aim

    Postoperative shivering is one of the complications that can increase the amount of oxygen consumption, so ending in a number of complications. This issue is of paramount importance in patients with an underlying cardiovascular problem. New inhalational anesthetics are increasing trends in hope to decrease a number of complications like postoperative shivering. This study was done to assess the comparative effects of sevoflurane and isoflurane on postoperative shivering.

    Materials and Methods

    In a double blind clinical trial, the prevalence of postoperative shivering with isoflurane and sevoflurane was compared. 100 patients aged 18-65 years were selected and divided randomly into one of the two groups considering inclusion and exclusion criteria. Post anesthesia shivering was assessed and compared in the two groups. Data analysis was done using SPSS software. Student t-test and Chi-Square test were used for data analysis. A p < 0.05 was considered significant.

    Results

    There was no difference between the two groups regarding age, sex and the duration of anesthesia. Also, there was no statistical difference between the two groups regarding the severity and grading of shivering.

    Conclusion

    Post anesthesia shivering is not so much affected using isoflurane and sevoflurane

  • Keshavarz Riazi A., Nazemalhosseini Mojarad E., Haghighi A., Taghipour N., Sahebekhtiari N., Nochi Z., Kazemi B Page 299
    Background and Aim
    Since Cryptosporidium is a worldwide distributed protozoan parasite and is considered as one of the most common causes of infection and diarrhea in humans with autoimmune deficiency, as well as in young live stock, molecular epidemiologic studies of cryptosporidiasis will be helpful for underlying transmission and molecular pathogenesis of Cryptosporidium in humans. The aim of the present study was to determine the species and genotypes of Cryptosporidium among children with diarrhea in Tehran and Qazvin provinces by PCR-RFLP using the three polymorphic regions of SSU-rRNA, COWP and TRAP-C2 genes.
    Materials and Methods
    1263 stool samples were collected from the children less than 12 years with diarrhea who referred to Pediatrics Medical Centers in Gazvin and Tehran Provinces, Iran, during 2005-2007. After determination of the presence of Cryptosporidium oocytes by Ziehl-Neelsen acid, fast staining genomic DNA was extracted. Nested PCR-RFLP was performed by -rRNA, COWP and TRAP-C2 genes.
    Results
    Results of microscopically positive samples showed that the overall prevalence of infection in children was 31 (2.5 %). Results of nested PCR amplification showed that of 31 isolates of children, all of three targeted gene were successfully amplified.
    Conclusion
    Our results indicated that the zoonotic transmission is the main mode of infection in Iran and indicates that direct or indirect contact with animals, especially calf, is possibly the main route of human infection
  • Barzegar M., Kargar Maher Mh, Pour Hosein D., Bonyadi Mr Page 307
    Background and Aim
    Recent studies have confirmed association between Campylibacter jejuni infection and Guillain-Barre syndrome (GBS). However, the characteristics of this association are not well studied in Iran. This study aimed to determine the frequency of this infection in children with GBS, and the clinical and laboratory features of this association.
    Materials and Methods
    We performed a descriptive cross-sectional study on 47 children with GBS admitted to Tabriz Children’s Hospital between July 2006 and July 2008. Serologic investigations were used to diagnose preceding C. jejuni infection.
    Results
    There was evidence of recent C. jejuni infection in 40.4% of the patients with GBS. Duration to achieve independent walking was longer in C. jejuni-associated patients (P<0.013). However 95% of C. jejuni-associated GBS patients achieved independent walking at the end of 1 year. Axonal pattern was more common in patients with positive serology (P=0.05).
    Conclusion
    Campylobacter jejuni is a common antecedent infectious agent in children with GBS in Iran.
  • Hajinasrollah E., Khoshkar A., Mousavian Sa, Salehi N., Peyvandi H., Arayeshkhah M Page 313
    Background and Aim
    Myasthenia gravis is an autoimmune disease characterized by production of autoantibody directly against acetylcholine receptors on post-junctional membranes. The complete removal of the thymus has been the logical goal of operation, but there has been controversy on its relation to long term results. In this study, we try to describe the efficacy of long term result of transsternal thymectomy, and the rate of improvement in patients with myasthenia gravis that presented to Loghman Hakim Hospital, in Tehran, between 1993 and 2007.
    Materials and Methods
    The study descriptively analyzed all patients with general myasthenia gravis with transsternal thymectomy. At first all patients with myasthenia gravis on the study year’s period were found and invited. Efficacy of surgery was studied with dosage of used drug, signs, age, sex, thymus pathology, etc. and was statistically expressed. A maximum of 15 years of post-surgery follow-up was studied (Mean= 9 yrs).
    Results
    In study years, 63 patients underwent thymectomy, 48 of whom met the criteria to enroll in our study (76.2%). Overall, surgical benefit after thymectomy was 77% and 31.2% of the patients were completely cured. In 45.8% of the patients, drug doses were reduced. In 18.7% of the patients drug dose had not changed. In 4.2 % of patients, the disease had progressed. Most of the improvement was seen in the first 2 years post- thymectomy.
    Conclusion
    Thymectomy is a beneficial treatment modality in patients with generalized myasthenia gravis. The efficacy of transsternal thymectomy for myasthenia gravis had satisfactory results by examining and long-term follow-up of patients. But further investigation in mass population in clinical trials is needed.
  • Mousavizadeh Sm, Niazi Shahraki F., Kalantar Hormozi A., Fadaei Naeini Ar, Nasri Lari M Page 318
    Background and Aim
    Today, plastic surgeries are among the most popular types of surgeries worldwide, and Iran is placed as one of the tops on the list of plastic surgeries. Considering these facts, this study was designed to evaluate the volunteer's motivations, their attitudes and informational sources performed in Panzdah Khordad Educational Hospital, in Tehran, during 2005-2006.
    Materials and Methods
    The study was conducted on a cross- sectional basis. All patients undergoing plastic surgeries, and referred to this center during that time, were evaluated and necessary information was recorded. All the findings were evaluated statistically and the results were presented by descriptive and analytical statistics.
    Results
    75 patients were studied in this research. The average age of the participants was 33±13 (minimum of 17 and maximum of 63 years old). Rhinoplasty (52%) and abdominoplasty (8%), were the most and less common surgeries done. The major motivators were friends, relatives and classmates (40%) and the least important ones were magazines and journals (4%). 10.7 percent of the participants described the posture and function of their target organs perfect, but they planned to improve it by the aesthetic surgeries.
    Conclusion
    No relation was found between the motivations and type of the surgeries and educational stand, but the motivations were dependent on patient's occupation, marital status and attitude towards the target organ
  • Shamsi M., Bayati A., Mohamadbeygi A., Tajik R Page 324
    Background and Aim
    Self-medication is one of the most serious health problems inducing many problems for society and people. This occurs more in women, because this group may be in sensitive periods, for example pregnancy and milking; therefore, birth abnormal neonatal situations may cause many social and familial problems. The purpose of this study is to determine the effect of educational program based on Health Belief Model (HBM) on preventive behavior of self-medication in woman with pregnancy in Arak, Iran.
    Materials and Methods
    In this quasi-experimental study two hundred women with pregnancy, and referring to health centers participated. The subjects were randomly divided into two groups: the experimental and control groups (each group consisting 100 women). Sampling was done with clustering based on mailing address in the city. Data collection was performed with a questionnaire based on HBM (perceived susceptibility, severity, barrier and benefit, and cues to action and performance checklist about self-medication was used in order to evaluate the effectiveness of the educational program. Before intervention, data collection for both groups was conducted upon a questionnaire and checklist. Then, intervention was done in 1 month consisting of 4 sessions, each 50 minutes post intervention. 1 and 2 months after intervention, two follow up sessions were held, and 3 months after, data were recollected and analyzed.
    Results
    The average age of case and control groups were 29. 2± 4. 7 and 27. 1± 3. 8 years, respectively; and mean time of pregnancy was 7. 2. ± 4. 6 weeks. The results indicated that the mean scores of knowledge, perceived susceptibility and performance about self-medication was lower than average, while severity، barrier and benefit about self medication were in higher than average. The mean score of all HBM elements of experimental group changed significantly after the intervention and in comparison to the control group, and performance of women about self-medication reduced (p<0/05).
    Conclusion
    The more the knowledge, perceived susceptibility, severity and benefit are higher, the less will be the women performance about self medication. Findings of this research confirmed the effect on health education based on HBM (compared with educational traditional methods in control group health centers) on self medication in women with pregnancy. Therefore, proposed education based on this model is suggested to be performed in other health center for reducing this problem.
  • Safi M., Mohammadpour M., Mojtahedzadeh M., Otoukesh S., Vakili H Page 332
    Background and Aim
    Early revascularization is the main step in treatment of patients with acute MI which since a few years ago has been done via P-PCI. Since thrombolytic therapy is performed as a standard method of therapy of acute MI in all centers not equipped with angiography and angioplasty systems, we decided to compare these two methods in the university centers in Iran.
    Materials and Methods
    This prospective study was conducted on STEMI (ST Elevation MI) patients referred to emergency department of Shohadaye Tajrish and Shahid Modarres Hospitals, in Tehran, for early revascularization using thrombolytic therapy or Primary PCI. We compared these two methods of revascularization based on the effects on ejection fraction, ST-resolution and complications.
    Results
    287 patients (144 in T.T group and 143 in P-PCI group) were enrolled in our study. There were no differences in ejection fraction between the two groups, but ST-resolution was significantly better in the P-PCI group (P< 0.001). The rate of complications was similar in both groups.
    Conclusion
    It seems the P-PCI is more effective than T.T in patients with STEMI.